Translate

Sponsor

เที่ยวไซ่ง่อน 48 ชั่วโมง (Saigon 48 Hrs)


โฮจิมินห์เป็นอย่างไร?
"โฮจิมินห์อยู่ในช่วงปรับปรุง" อีกไม่กี่ปีโฮจิมินห์จะมีห้างร้านและรถไฟใต้ดินที่ทั่วถึงทั้งเมือง ตอนนั่งรถเราก็จะเห็นจุดก่อสร้างเต็มไปหมด เวียดนามที่เราเคยเห็นในสารคดี บ้านช่องวัฒนธรรมการใช้ชีวิตแบบวินเทจไม่มีให้เห็นแล้ว ผู้คนที่นี่เป็นคนเมืองที่มีมารยาทในการเข้าสังคม บริการร้านอาหารที่มีมาตรฐานเหมือนร้านค้าชั้นนำทั่วไป แต่ก็ยังมีวิถีชาวบ้านหลงเหลือให้พอได้เห็นบ้าง

 คำเตือนมอเตอร์ไซค์ที่โฮจิมินห์เยอะมาก การข้ามถนนแต่ละครั้ง วัดใจล้วน ๆ ซ้อมฆ่าตัวตายชัด ๆ

💲สรุปค่าใช้จ่าย โฮจิมินห์, เวียดนาม  รวม 3561 บาท

ค่าตั๋วไป-กลับ Air Asia  2,130 บาท 
แจกแจงคือ...
ค่าตั๋วใช้แต้ม Air Asia Big ประมาณ 6000 แต้ม (ช่วงโปร) + เงิน 470 บาท

Airport Tax 1360.00 THB
Advance Passenger Processing Service 70.00 THB
International Arrival and Departure Fees (Thailand) 30.00 THB
Airport Fee 130.00 THB
Passenger and baggage security screening 70.00 THB

 ค่าที่พักและค่าเดินทาง
Saigon Hideaway (Airbnb) 2 คืน 1,087 บาท
Grab Car จากสนามบินไซ่ง่อนไปที่พัก 1ุุ66 บาท (111000 VND)
Grab Bike ตลอดทริป 154 บาท
ค่ารถเมล์ 24 บาท

 ไม่นับรวม
ค่าอาหาร ตามใจปากเลยจ้า
ค่าช้อปปิ้ง ตามอัธยาศัยจ้า

เตรียมตัวไป นครโฮจิมินห์, เวียดนาม
💶- แลกเงิน -

 ค่าเงินเวียดนามคิดอย่างไร?
10,000 VND = 15 บาท
เวลาเราคิด คิดง่าย ๆ ตัด 0 3 ตัวข้างหลังออกแล้วคูณ 1.5
แลกเงินที่ Super Rich แถวบ้าน
แลก VND ติดไปประมาณ 2,000 บาท
แลก USD ติดไปประมาณ 3,000 บาท

 📱- Sim Card -
ซื้อสนามบิน ส่วนมากโปรคล้าย ๆ กัน Internet Unlimited 7 วัน ราคา 200,000 VND (ประมาณ 300 บาท)
ตอนนี้มี Sim2Fly AIS ใช้ที่เวียดนามได้แล้ว ราคา 399 บาท ใช้ได้ 8 วัน
____________________________________________________________________ 

Boarding...

 การบินเดี่ยวครั้งที่ 3 กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว :)

 หลังจากที่พึ่งกลับจากดานังมาได้ประมาณเดือนเศษ
หลังจากที่บ่นให้ใครต่อใครฟังมากมายเรื่องมารยาทแปลก ๆ ของคนเวียดนาม
แต่ก็กลับไปเวียดนามในระยะเวลาสั้นมาก เพราะอยากไป เดอะ คาเฟ่ อพาร์ทเมนท์ (The Cafe Apartments) แล้วโปรก็มาพอดี อิอิ

ครั้งนี้มีเวลาเที่ยวแทบจะ 48 ชั่วโมงพอดีเป๊ะ 
ออกเดินทางวันที่ 13 ตุลาคม 62 กำหนดการจะถึงที่ สนามบิน Tan Son Nhat International Airport โฮจิมินห์, เวียดนาม เวลา 2 ทุ่ม 55 นาที และ ออกจากเวียดนาม วันที่ 15 ตุลาคม 2562 เวลา 3 ทุ่ม 5 นาที 

วันนี้สนามบินดอนเมืองคนแน่นใช้ได้เลย รู้สึกดีเหลือที่ทำบัตร Air Asia ได้เชคอินก่อน เพราะแถวยาวมาก ตู้เชคอินก็จะมีคนยืนงง ๆ อยู่หน้าตู้พอประมาณ แล้วก็อัพเกรดที่นั่งฟรีเพราะมีคูปอง นี่ถ้าแลกแต้มได้ทุกอย่างเสร็จสรรพตาม Point ที่บอกหน้า App คงจะดีมาก คือตอนจองตั๋วมาเวียดนาม จองพร้อมกับที่จะไปน่านปลายปีนี้ โปรบอก 500 แต้ม แต่ไม่รวมค่าภาษีโน่นนี่ นี่เสร็จสรรพใช้แต้มจ่ายทุกอย่างไปเกือบ 30,000 แต้มหมดตัวทีเดียว 



 ทาสการตลาดอย่างเราต่อด้วยการใช้บริการ King Power Lounge แสดงบัตรเครดิต SCB ก็สามารถเข้าไปหาของกินฟรีอย่างมีเกียรติได้เลยค่ะ



มีทั้งขนมเค้ก คุ้กกี้ ติ่มซำ น้ำส้ม เครื่องชงกาแฟ อาหารจานร้อน Wi-Fi Free ที่ชาร์ตแบตพร้อม นั่งรอไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงเวลาขึ้นเครื่องเลยค่ะ

Take Off 19.25 น. คราวนี้ไม่เจอบรรลัยทัวร์เหมือนที่ไปดานังครั้งก่อน สุดยอด... ขอให้ครั้งนี้เป็นทริปที่ดี

Landing... นับถอยหลัง 48 ชั่วโมงในเวียดนาม

20.55 น. ถึงเวียดนาม ใช้เวลาที่ ตม. ไม่นาน ออกมาด้านหน้าสนามบินซื้อ Sim แลกเงินเรียบร้อย เรียก Grab ไปที่พักค่ะ สบายใจไม่มีโกง ไม่มีเก็บเกิน คิดเงินตาม App เป๊ะ! ตัดบัตรไปเลยจ้า แล้วก็ไม่พูดภาษาอังกฤษด้วย เหมือนเดิม (อ่อ... สนามบินจะเก็บค่าผ่านทาง 10,000 VND ซึ่งคนขับจะคิดรวมกับค่ารถเรียบร้อย)




ไซ่ง่อนสวัสดีจ้ะ เสียงแตร และหมู่มวลมอเตอร์ไซค์ที่เยอะมาก ๆ มากกว่าดานังหลายเท่าตัว เป็นการคอนเฟิร์มว่ามาไม่ผิดเมืองแน่นอน ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงย่านที่พัก


Bui Vien Walking Street
ถนนคนเดินบุยเวียน บางคนเรียก ถนนแบคแพคเกอร์ เป็นถนนคนเดินยามค่ำคืน วิถี Night Life มาแบบจัดเต็ม ทั้งบาร์ ทั้งดนตรีสด ที่เสียงดังตีกันจนแยกไม่ออกว่ามาจากร้านไหน ใครมาเวียดนามจะพลาดแหล่งเบียร์ถูก อาหารราคาไม่แพง บนถนนนี้มีร้านค้า มินิมาร์ทตลอดเส้นทาง มีโรงแรมและโฮสเทลราคาประหยัดรวมอยู่ที่นี่เยอะมาก ก็ไม่แปลกที่คนจะเรียกว่าถนนแบคแพคเกอร์

 เห็นคนที่นี่นั่งกินเหล้าก็แปลกตาดี ที่นั่งสุดอิตที่นี่เป็นเก้าอี้ตัวเล็ก ๆ แล้วก็หันหน้าออกมาหาถนนกันเกือบหมด กับแกล้มยอดฮิต ถ้าที่บ้านเราก็จะมีรถขายปลาหวาน หมึกปิ้ง ที่นี่ก็จะเป็นรถขายไส้กรอก หมูยอ แซนวิชเวียดนาม ที่จูงขายไปตลอดทาง

 Saigon Hideaway




 
จองที่พักกับ Airbnb ครั้งแรกก็ตุ่ม ๆ ต่อม ๆ เหมือนกัน แชทกับเจ้าของผ่าน App อย่างเดียว รออยู่สักพักก็ยังไม่มีคนมา คิดไปสารพัดจะโดนหลอกรึเปล่าว๊า... แต่ในที่สุดก็มีคนเอากุญแจมาให้ เดินนำไปที่พัก ทางเข้าแอบลึกลับเล็กน้อย แต่พอมาถึงที่ ห้องโอเคเลย ตอนแรกก็แอบกลัวว่าจะเสียงดังนอนไม่หลับ เพราะข้างนอกเสียงดังเถิดเทิงมาก แต่พอมาถึงที่ห้องคือเงียบสงบมาก ถึงจะไม่ตรงตามปก 100% ไฟเก๋ ๆ เปิดไม่ได้แต่สะอาด ทุกอย่างใช้ได้อย่างที่ตั้งใจ


เตาแก๊สใช้ได้เพราะตัวเองกินยากและอยากประหยัดค่าอาหาร







มีเครื่องซักผ้าให้ด้วยเผื่อใครมาอยู่หลายวัน ไม่อยากแบกเสื้อผ้ามาเยอะแบบนี้คือโอเคเลย ทดลองใช้แล้วดีนะ แบบว่าซื้อเสื้อใหม่มาอยากใส่เลย ก็เลยใช้ซักเสื้อใหม่ซะเลย มีน้ำยาซักผ้า น้ำยาปรับผ้านุ่มให้พร้อม เป็นยี่ห้อของไทยที่เราไม่เคยรู้จักด้วย ลืมถ่ายรูปมาเหมือนชื่อยี่ห้อชาวเล

ภาระกิจแรกเข้ามินิมาร์ท หาน้ำ หาอาหาร ค่ะ




เป็นการเข้ามินิมาร์ทที่รู้สึกภูมิใจในความเป็นไทยมาก ของ ๆ ไทยมาที่นี่เยอะเลย ที่นี่มีอาหารพร้อมปรุงประมาณหนึ่งเลย




และนี่คือสิ่งที่ได้มาจากมินิมาร์ท ขนมปัง ชีส และเบคอน ได้ออกมาเป็น แซนวิชเบคอนชีสสไตล์คนไม่กินผัก ฮ่า ๆ ๆ

และนี่คือเครื่องดื่มที่ได้มา 15-12-15-12 บาท ราคาเรียงจากซ้ายไปขวา อย่างกับบ้านเมืองอยู่บนเกาะ เบียร์ถูกเท่าน้ำอัดลม 

เหมือนจะคล้าย ๆ LEO

คืนแรกจบลงพรุ่งนี้เตรียมเที่ยวค่ะ 

Day1

แพลนวันแรกคือเก็บแลนด์มาร์คในเมืองโฮจิมินห์ โดยจะใช้รถเมล์ เปิด Google Map เลยค่ะ ผลคือเดินงงในดงเวียดนามค่ะ คือใน Map ให้เดินไปที่ป้ายเมล์แต่ตรงที่ตำแหน่งไม่มีสัญลักษณ์ป้ายรถเมล์ เราก็เดินไปที่ป้ายรถเมล์ใกล้ ๆ แต่รถคันที่จะไปไม่จอด แต่สังเกตเห็นว่ารถเมล์ไปจอดตรงที่ไม่มีป้าย สรุปว่า Google Map แม่นมาก ถึงป้ายจะล่องหนแต่เหมือนเป็นที่ที่คนที่นี่รู้กันว่าต้องมารอตรงนี้







สรุปว่าได้นั่งรถเมล์สาย 18 ปลายทางคือต้องไปลงที่ห้าง Diamond Plaza

รถเมล์ที่โฮจิมินห์เป็นรถปรับอากาศทุกคัน คนโล่ง นั่งสบายมาก รถก็ไม่ติด ค่ารถเมล์ 6,000 VND เป็นเงินไทยก็ 8 บาท ตลอดสาย




ป้ายรถเมล์ใหญ่ ๆ ที่นี่ก็ทันสมัยมีป้ายบอกตัวเลขรถที่กำลังเข้าป้ายด้วย
ด้วยความที่รถเมล์ที่โฮจิมินห์ไม่มีเสียงประกาศบอกชื่อป้าย และคนเก็บเงินได้แต่หันมามองเพราะเราพยายามจะบอกเขาว่าถ้าถึงป้ายแล้วให้บอกด้วยแต่เขาไม่เข้าใจ ทางรอดของเราคือการสังเกต และเปิด Google Map ดูค่ะ สุดท้ายเลยไปหนึ่งป้ายต้องเดินย้อนกลับมา ยังดีที่อากาสไม่ได้ร้อนมาก ต้นไม้ 2 ข้างทางก็ร่มรื่นย์ดี


Book street (Đường sách Thành phố Hồ Chí Minh) 
ถนนหนังสือ เจอที่นี่โดยบังเอิญระหว่างทางที่จะไปโบสถ์ เป็นถนนที่หอมกลิ่นหนังสือมาก ทั้งถนนก็เต็มไปด้วยร้านหนังสือทั้งเก่าใหม่ หนังสือหายาก ร้านเครื่องเขียน นิทรรศการศิลปะ ของที่มีคู่กันก็คือร้านคาเฟ่ กาแฟ






คุณลุงโบกเรียกขึ้นรถชมเมือง


โบสถ์นอร์ทเธอดาม (Notre Dame Square)
เดินผ่านออกมาจะถึงโบสถ์นอร์ทเธอดาม และ ไปรษณีย์กลาง ที่ตั้งอยู่ตรงข้ามกัน ช่วงนี้เวียดนามอยู่ในช่วงปรับปรุง สถานที่สำคัญหลายอย่างก็กำลังปรับปรุงอย่างเช่นที่นี่




ไปคนเดียว การถ่ายรูปตัวเองเป็นความท้าทายอย่างหนึ่งแต่ก็สนุกดี

สํานักงานไปรษณีย์กลางไซง่อน (Saigon Central Post Office)
เดินข้ามมาฝั่งตรงข้ามมาดูตึกไปรษณีย์สวย ๆ ใครอยากลองส่งไปรษณีย์ก้ไม่ว่ากัน เอาไว้เป็นที่ระลึก ข้างในอัดแน่นไปด้วยร้านค้าของฝาก





เที่ยงแล้วฝากท้องไว้ที่ MC Donald ตามสไตล์คนกินยาก แต่ไก่ทอดที่นี่ไม่เหมือนบ้านเรานะ เหมือนหมักไพรก่อนเอาไปทอด รสชาติแปลก ๆ

ซอยข้าง ๆ ไปรษณีย์กลางก็มีร้านอาหารให้เลือกหลากหลายตั้งแต่สตรีทฟู้ด ไปจนถึงร้านอาหารนานาชาติ ร้านกาแฟ คาเฟ่ ก็มีให้เลือกอยู่หลายร้าน

แลนด์มาร์คต่อไปตั้งใจไปต่อที่ อนุสาวรีย์ท่านประธานโฮจิมินห์ จริง ๆ ที่เที่ยวที่โฮจิมินห์สามารถเดินเที่ยวต่อกันได้หมด แต่เมื่อยแล้ว ร้อนด้วย ก็ขึ้นรถเมล์สายเดิมมาจาก Diamond Plaza มาลงที่ห้าง Saigon Square จริง ๆ จากที่นี่สามารถเดินไปทำเนียบรัฐบาล ไปพิพิธภัณฑ์ก็ได้ แต่เมื่อย... ฮ่า ๆ ๆ






ไซ่ง่อน แสควร์ (Saigon Square)
แวะดูไซง่อนแสควร์สักหน่อย เขาบอกว่าที่นี่เป็นที่ขายเสื้อผ้าแฟชันราคาดี ทั้งเสื้อผ้า ชาย หญิง เด็ก สินค้าแฟชัน กระเป๋า รองเท้า กระเป๋าเดินทาง





 ไซ่ง่อน เซ็นเตอร์ (Saigon Center)
นึกออกละ ถ้าเป็นที่บ้านเราจะเหมือนเดอะมอลล์ ที่จะเป็นห้างใหญ่ แล้วไซง่อนแสควร์ ก็เหมือน Plaza เล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ตรงข้าม หรืออยู่ข้าง ๆ ซื้อ Bose Sound Sport wireless headphones ที่นี่ราคา 7,XXX บาท พวกเสื้อผ้ารองเท้าแบรนด์ดัง ๆ อาจจะไม่ถูกมาก ถูกกว่าบ้านเราเป็นบางอย่าง NIKE ADIDAS รุ่นใหม่ ๆ มาลองถามที่นี่ได้





อนุสาวรีย์ท่านประธานโฮจิมินห์ (President ho Chi Minh Statue)
เดินต่อจาก ไซ่ง่อน เซ็นเตอร์ ตั้งใจมาเล่นกับลุงโฮ แต่ลุงโฮไม่เล่นด้วย ลุงโฮโดนสั่งเก็บอ่ะ ลุงโฮก็กำลังปิดปรับปรุงเหมือนกัน





อนุสาวรีย์ตั้งอยู่ตรง จตุรัสโฮจิมินห์ (Tran Nguyen Hai Statue) บริเวณนี้ ตกเย็นก็มีผู้คน พากันมาเดินเล่น ทั้งนักท่องเที่ยว คู่รัก เพื่อน ครอบครัว มีแมสคอตมาเดินให้ถ่ายรูปเล่น มีของเล่นมาโชว์ขาย ดูเป็นภาพที่อบอุ่นดีนะ


โรงละครโอเปร่า โฮจิมินห์ (Opera House Ho Chi Minh)
เดินต่อตามถนน Le Loi  มานิดเดียวก็เจอ ถามรูปเช็คอินพอประมาณ



ระหว่างทางเดินไป จะเจอ Art Arcade เป็นซอยขายงานศิลปะ ถ้าเดินขึ้นไปชั้น 2 จะเจอคาเฟ่ ร้านอาหารเก๋ ๆ เยอะมาก แต่เราตั้งใจจะไป เดอะ คาเฟ่ อพาร์ทเมนท์ เราต้องไปหาของกินที่นั้น



เดอะ คาเฟ่ อพาร์ทเมนท์ (The Cafe Apartments)
ประมาณ บ่าย 3 โมงครึ่ง มาถึงเป้าหมายแล้ว รู้สึกหัวใจพองฟูขึ้นมาทีเดียว Mission Completed!


ทางเข้าตรงนี้











ตึกนี้มี 10 ชั้น แต่ร้านค้าจะอยู่ที่ชั้น 3 ถึงชั้น 10 ละลานตามาก ๆ ไม่รู้จะเริ่มจากร้านไหนดี ขึ้นลิฟท์มาชั้นบนสุดเลยจ้า แวะ Boo Cafe ดูวิวชั้นบนสุดก่อนที่จะไล่ลงดูร้านเรื่อย ๆ อ่อ... เห็นเข้าว่าต้องเสียค่าลิฟท์แต่ตอนที่มาไม่มีคนเก็บค่าลิฟท์นะ


หรือใครอยากดู List รายชื่อร้านมาก่อนดูจากเว็บนี้ได้ http://vietnamcoracle.com/the-cafe-apartment-on-saigons-walking-street/



ประมาณ 5 โมงเย็นอยากไปเห็นวิวริมแม่น้ำ ซ้อมฆ่าตัวตายข้ามถนนมาริมน้ำ วิวอาจจะไม่ได้ดีนัก แต่ลมเย็นสบายใช้ได้ ขากลับเดิน ถ่ายรูปตอนกลางคืนก็สวยไปอีกแบบ







วินคอม เซ็นเตอร์ (Vincom Center)
ปลายทางเดินมีตึกช้อปปิ้งอีกตึกชื่อ Vincom แต่ที่สะดุดตาคือมีป้าย H&M มาคราวนี้เหมือนมาสำรวจห้างเวียดนามวันเดียวเดินไป 4 ห้าง คือในใจสงสัยมากว่า Vietnam เป็นแหล่งผลิตเสื้อผ้า รองเท้า กระเป่า แบรนด์ดัง ๆ แต่ทำไมที่นี่ราคาไม่ถูกกว่าที่บ้านเราเลย ยกเว้นบางชิ้นที่ SALE จริง ๆ อย่าง Pull Bear ที่ลดเหลือไม่ถึง 100 บาท ที่สอยมาได้ อิอิ

 โรงหนังที่นี่ มีหนังไทยมาฉายด้วย












 เคยอ่านเจอว่า Vincom Group ก็คือ กลุ่มเซ็นทรัลเวียดนาม (CGV) หรือเซ็นทรัลบ้านเราที่ขยายมาที่นี่ ร้านค้า ร้านอาหาร โรงหนัง ครบ เพราะฉะนั้นที่นี่เราก็จะเจอร้านแบรนด์ไทย ร้านอาหารไทย เยอะมาก ๆ

ตลาดเบนถั่น (Ben Thanh Market)
ขากลับนั่งรถเมล์ไปตลาดเบนถั่นต่อ จริง ๆ ตาม Google map เดินมาประมาณ 10 นาทีได้แต่มืดแล้วแอบกลัว ขึ้นรถเมล์ดีกว่าช้าหน่อยแต่รู้สึกปลอดภัยกว่า















 ตลาดเบนถั่น กลางคืน ก็มีร้านค้า ร้านอาหาร ร้านขายของฝาก เต็มไปหมด ราคาแล้วแต่ความสามารถในการต่อรองเลยค่ะ เราได้เสื้อมีหนึ่งตัว ซื้อเพราะคนขายเป็นเด็กผู้หญิงน่ารัก ขายเก่งมากกกก

 สามทุ่มแล้วเดินกลับที่พัก เหลือเวลาอีก 24 ชั่วโมงในเวียดนาม





Day2
วันนี้ Check out 10 โมง บ้านไกลเวลาน้อยสวมวิญญานสายแว๊น เรียก Grab Bike ค่ะ อ่อ... ที่เวียดนาม Grab Car จะตัดบัตรได้ Grab Bike จะตัดบัตรไม่ได้นะ
จริง ๆ Grab Bike ที่นี่ดีนะ หาง่าย เรียกง่าย รอไม่นาน ไม่ต้องสื่อสารเยอะ มีหมวกของ Grab ที่มาตรฐานเดียวกันหมด และขอบอกเลยว่า การได้นั่งมอไซค์รอบโฮจิมินห์ คือวิธีหนึ่งของการเข้าถึงวิถีชีวิตของคนที่นี่อย่างแท้จริง

 


Secret Garden
ที่ตั้งร้าน : ชั้นดาดฟ้า 158 ถนน Pasteur, นครโฮจิมินห์ 
ร้านอาหาร ซีเคร็ท การ์เดน เจอในรีวิวคือน่ากินมาก และเราน่าจะกินได้ มื้อนี้เป็นมื้อเดียวที่เข้าร้านอาหารแบบจริงจัง ร้านนี้อาจจะลึกลับสักหน่อย สักเกตร้านกาแฟชื่อ thuc ต้องเดินเข้ามาในถนน มองหาป้ายร้าน ปีขึ้นมาดาดฟ้าชั้น 5 ระหว่างขึ้นมาเหมือนเดินผ่านอพาร์ทเมนท์เก่า ๆ ที่มีคนพักอยู่ กว่าจะขึ้นถึงร้านเล่นเอาหลายหอบเลย











 ร้านเป็นแบบโอเพ่นแอร์ อาหารที่นี่เขาออกตัวว่าเป็น Home-Cooked Vietnamese อาหารเวียดนามแบบทำทานที่บ้าน ที่นี่มาตอนเที่ยงคนไม่เยอะ แต่จุดขายของที่นี้คือมื้อเย็นที่คนจะมาจองที่กันตั้งแต่ช่วงบ่ายแก่ ๆ

ภาพบรรยากาศช่วงค่ำจาก fanpage ของทางร้าน
ภาพบรรยากาศช่วงค่ำจาก fanpage ของทางร้าน

ภาพบรรยากาศช่วงค่ำจาก fanpage ของทางร้าน
 ราคาอาหารที่นี่ ราคาประมาณ 1XX บาท แต่เทียบกับคุณภาพ ปริมาณ และความอร่อย ถือว่าไม่แพงเลย อ่อ... มีคนแนะนำให้ลองทานเมนูหอยทาก แต่ไม่กล้าจริง ๆ อยากลองหลายอย่างมาก แต่มาคนเดียวสั่ง 2 อย่างก็น่าจะพอดีแล้ว





เนื้อจานนี้ 85.000 VND (ประมาณ 127.5 บาท)
เนื้ออร่อย นุ่ม ไม่เหนียว ไม่ฉุน เราชอบกินเนื้อแบบ Midium อยู่แล้ว เมนูนี้เลยรักเลย





 กุ้งทอดกับงา 85.000 VND (ประมาณ 127.5 บาท)
เนื้อกุ้งเต็ม ๆ คำ หมูสับที่พันกุ้ง รักษาความฉ่ำของกุ้งไว้ รสหวานของกุ้ง รวมกับหมู ผสมกับงาเค็มนิด ๆ รสชาติกลมอร่อยเลย



 น้ำแตงโม 25.000 VND (ประมาณ 37.5 บาท)
อันนี้คือจืดไปหน่อย อาจจะเพราะที่บ้านเราปั่นใส่น้ำเชื่อมก็ได้มั้ง เลยชินแบบนั้น ฮ่า ๆ ๆ




 สรุปมื้อนี้ตีเป็นเงินไทยประมาณ 292.5 บาท



เดอะ คาเฟ่ อพาร์ทเมนท์ (The Cafe Apartments)
แล้วก็แวนซ์ต่อมาที่นี่ ก็บอกแล้วว่าครั้งนี้มาเพื่อที่นี่ มาหาร้านขนมหวานกินต่อ อยากมาร้านหนึ่งชื่อว่า The Letter ร้านตกแต่งฝาผนังด้วยจานกระเบื้อง ดูน่ารักดี










Summer Icecream 90.000 VND (ประมาณ 135 บาท)
Coffee Mint 60.000 VND (ประมาณ 90 บาท)

ข้าง ๆ คาเฟ่ อพาร์ทเมนท์มีร้านที่ชื่อว่า Lucky Plaza หลายคนแนะนำว่าให้ซื้อของฝากที่นี่เพราะมีครบและราคาถูกนะ

 ต่อไปไปดูโฮจิมินห์มุมสูงที่ตึก Bitexco กันแต่โดนร้านนี้ดักไว้

PICK ME UP
สังเกตตั้งแต่ตอนมาถึงโฮจิมินห์แล้วว่าร้านคีบตุ๊กตาที่นี่เยอะมาก ต้องลองค่ะ






แลกเงิน เลือกตู้ แล้วก็ลุยค่ะ สูตรการคีบแต่ไม่ชาติไม่เหมือนกัน มาที่นี่ต้องเน้นลากกกกกกก
แต่ความยากที่สุดของที่นี่คือ พนักงาน พูดภาษาไทยได้ และเชียร์จนเสียสมาธิค่ะ "ต้องตัวนี้ ตัวนี้ไม่ได้ ซ้าย ๆ ขวา ๆ" แต่สุดท้ายฉันชนะ!!!

Saigon Skydeck ชั้นที่ 49 , Bitexco Financial Tower 
เดินต่อมาที่ตึก Bitexo ขึ้นไปชมวิวแบบ 360 องศา กับพิพิธภัณฑ์ชุดอ๋าวหญ่ายกัน


ค่าเข้า ผู้ใหญ่ 200,000 VND (ประมาณ 350 บาท)
ค่าเข้า เด็ก 4-12 ปี / คนชรา / คนพิการ 130,000 VND (ประมาณ 195 บาท)


ถ้าซื้อจากกรุงเทพฯ จาก Dealer ต่าง ๆ ก็จะถูกกว่านะ เห็นขายอยู่ไม่เกิน 300 บาท





แค่ข้ามแม่น้ำ สภาพเมืองก็ต่างกันเลย








 







สุดท้าย... ไต่ขึ้นมา 49 ชั้น มาดูเวียดนามในวันที่กำลังจะเปลี่ยนไป 2-3 ปีข้างหน้า คงไม่ต่างจากฮ่องกง ยกเว้น... เรื่องการชอปปิงนะ 

 เวลายังไม่หมด...
ไปแวะดูของ SALE อีกสักหน่อยดีกว่า NIKE FACTORY STORE ไม่ไกลจากสนามบินเท่าไหร่

NIKE FACTORY STORE
ร้านเล็กกว่าที่คิด ของไม่เยอะมาก พอดูแล้ว รอตอนเมืองไทย SALE ดีกว่า เขาคงทำสัญญาเรื่องราคากันไว้แล้วล่ะ










ได้เวลาล่ะ ไปสนามบินได้ หาของกินที่สนามบิน จะบอกว่าบริเวณหน้าตึกในประเทศของเขาข้างหน้ามีร้านอาหารเยอะเลยนะ แต่ระหว่างประเทศมีแต่ในตึก ซึ่งต้องใช้เงิน USD เท่านั้น และแพงตามประสาสนามบิน 


 บ๊าย บาย ไซ่ง่อน หรือ โฮจิมินห์ เมืองที่เข้าใจยาก
เมืองที่ของดี ๆ มักอยู่ในมุมที่เข้าถึงยากและลำบากมาก
เมืองที่มีความหลากหลายในการใช้ชีวิตมาก ทั้งบ้าน ๆ ฮิปเตอร์ อลังการเวอร์วัง
ที่นี่ว่าไปค่าครองชีพก็สูงพอได้นะ
คนไม่ค่อยเคารพไฟเขียว ไฟแดง ทางม้าลาย แต่มอไซค์ไม่วิ่งทางเท้า และใส่หมวกทุกคน
รถเมล์มาช้า ถึงจะเก่าบ้างแต่แอร์เย็นเวอร์ ยังไม่เจอรถเมล์แน่น ๆ ที่คนเบียดกัน
อ่อ... ป้ายรถเมล์ที่นี่เป็นสิ่งลี้ลับ แต่ google map สามารถบอกได้
อ่อ... อีกที ที่นี่ยังไม่เจอคนแซงคิว แซงคิว ชนไม่ขอโทษ มารยาทแปลก ๆ แบบที่ฮอยอัน
นับว่าเป็นทริปบินเดี่ยวครั้งที่ 3 ที่ถูกและดีนะ :)

 

0 Comments