Translate

Sponsor

เมื่อฉันไปเที่ยวหลีเป๊ะ ทั้งที่กลัวจมน้ำจะตาย [SEA ME 1ST TIME] : PART 1 วันแรกของการเดินทาง & สำรวจถนนคนเดินหลีเป๊ะ



เกิดมา 30 ปี ตะลอนไปมาหลายสารทิศ ไม่เคยได้ลงไปเที่ยวทะเลใต้สักที เหตุหนึ่งที่ไม่เคยคิดไปเที่ยวเพราะว่ายน้ำไม่เป็นเลยแถมดันยังมีคนมาทัดว่าจะจมน้ำตายซะด้วยสิ นอกจากนั้นไม่ว่ากี่ครั้งที่พยายามจะเรียนว่ายน้ำก็ต้องเป็นอันแผนพังทุกครั้งไป โอ้... หรือดวงของฉันมันไม่ให้ฉันว่ายน้ำเป็น ก็มโนไป...

ครั้งนี้เจ้าคุณอาท่านเดิมนัดจัดทริปกับเพื่อนไปหลีเป๊ะค่ะ ตอนแรกเราไม่ได้อยู่ในรายชื่อเพราะคิดว่าน่าจะได้งานแล้วแน่ๆ แต่... สุดท้ายก็ยังไม่ได้ทำงานค่ะ เลยได้มีโอกาสไปเที่ยว ตอนแรกก็ 2 จิต 2 ใจอยู่หรอกกลัวก็กลัว บอกเจ้าคุณอามันแพงนะ หนูไม่ไปก็ได้ เจ้าคุณอาก็ว่าไปเอาประสบการณ์เจ้าค่ะ เพราะถ้าไม่ไปกับอาใครจะจ่ายให้ไป... ฮ่าๆๆ สรุปทริปนี้เจ้าคุณอาซื้อประสบการณ์ชีวิตให้คะ

ทริปนี้เนื่องจากเป็นผู้ใหญ่ไปกันหลายคน เพื่อความสะดวกเลยหาบริษัททัวร์ให้จัดการการเดินทางให้ดีกว่าเจ้าคุณอาเลือกของบริษัท Jolly Travel เหมือนคุยเรื่องเกาะที่จะไปแล้วที่นี่คุยได้ ส่วนตัวอิฉันไม่รู้จักเกาะอะไรใดๆ ทั้งสิ้น เกาะเจ้าคุณอาไปอย่างเดียว ราคาอยู่ที่คนละ 8,300 บาท ไม่รวมตั๋วเครื่องบินนะเจ้าคะ

ช่วงเวลาเดินทางคือวันที่ 27 - 30 ม.ค. 59 ช่วงที่กรุงเทพฯ หนาวมาก และคลื่นทะเลฝั่งอ่าวไทยสูงกว่า 4 เมตร และภาคใต้ฝนตกหนักมาก ทำเอาใจตุ้มๆ ต่อมๆ กันไป แต่โทรถามทัวร์บอกที่เกาะปลอดโปร่งสบายมาก

และต่อไปนี้คือ 4 วัน 3 คืน กับการเที่ยวทะเลสตูลเจ้าค่ะ

ออกเดินทางตั้งแต่เช้าเพื่อไปขึ้นเครื่องตอน 6 โมง นัดรถตู้ไว้ที่นู่นตอน 8.30 น.

DAY 1

ได้ใช้ TERMINAL ใหม่ครั้งแรกด้วย ^^
ไทยแอร์ เอเชีย Delay เจ้าค่ะ ให้ขึ้นรถบัสไปยืนเมื่อยๆ แล้วก็พากลับมานั่งที่ Terminal 5 นาที แล้วก็ขึ้นไปขึ้นรถไปนั่งเล่นบนเครื่องนั่งรัดเข็มขัดเรียบร้อย แล้วกัปตันก็ประกาศว่า "ไฟฟ้าที่แผงควบคุมไม่สามารถใช้การได้" เปลี่ยนเครื่องค่ะ ทั้งหมดจบด้วยคำว่า "ขอโทษ และ ขอบคุณที่เข้าใจ" ไม่รู้เพราะขึ้นสายการบินนี้บ่อยเกินหรืออะไรเจอปัญหาบ่อยเกิ๊น ท่องในใจไว้เพื่อความปลอดภัย เพื่อความปลอดภัย เหนือกว่านั้นคืออยากเข้าห้องน้ำตั้งแต่นั่งรถบัสรอบแรกละ แอร์เย็นมากเจ้าค่ะ บรึ๋ยส์
สรุปว่า Delay ไป 2 ชั่วโมงเต็มๆ จากเดิมต้องถึง 8 โมงเช้า นี่เครื่องมาถึงสนามบินหาดใหญ่ตอน 10 โมงพอดี ต้องนั่งรถตู้ต่อไปที่ท่าเรือปากบารา ซึ่งไม่ทันเรือรอบ 11 โมงแล้วต้องย้ายไปรอบบ่าย

ฝนตกเล็กน้อยพอให้หวั่นใเล่นเบาๆ คลื่นจะสูงไหมน้อ จะเจอฝนกลางทะเลไหมน้อ เคยมีประสบการณ์แย่ๆ เลยยิ่งระแวงเข้าไปใหญ่ สาธุๆๆๆ

รถตู้ของบริษัททัวร์มารับไปลงเรือที่ท่าเรือปากบารา บอกเลยว่าตอนนี้หิวมาก แต่ต้องรีบไปให้ทันเรือเพราะช้ามา 2 ชั่วโมงแล้ว

 
ถึงที่ท่าเรือปากบาราเอากระเป๋าและสัมภาระมารวมเพื่อลงเรือ
ทำสัญลักษณ์เรียบร้อย ไม่ผิดเกาะแน่นอน

ที่ท่าเรือก็จะมีทั้ง Agency Tour , โรงแรม  และบริการเช่าเรือ ใครที่มาด้วยตัวเองก็สามารถมาลองติดต่อถามราคาได้
เกาะหลีเป๊ะอีก 67 กิโลทะเล
มาลงเรือกันที่นี่ เป็นทั้งศูนย์บริการนักท่องเที่ยวและท่าเรือ
ร้านขายของฝากที่บริเวณท่าเรือ
แต่ถ้าอยากได้เก๋ๆ หน่อยก็แนะนำร้านนี้จะอยู่ก่อนศูนย์บริการ เดินไปทางด้านขวานิดเดียว

พวกค่าธรรมเนียมผ่านท่าและอุทยานต่างๆ ของเราจะรวมอยู่ในแพคเกจ พี่ไกด์เขาเป็นคนจัดการให้

อันนี้เป็นรอบเดินเรือของบริษัทบันดาหยา อันนี้น่าจะเป็นอันเดียวกับรีสอร์ทนะ แต่ของเราไปกับพลอยสยาม
คนแน่นเลยเพราะรวมคนที่เครื่องดีเลย์เช่นคณะของเรามารวมกับคนที่จองรอบบ่ายไว้
จองหลังสุดคะ ขอพื้นที่มองวิวกันเมาเรือ ยังใจดีสู้อยู่เจ้าค่ะ

ทัวร์แวะให้เดินถ่ายรูปที่เกาะตะรุเตาประมาณ 10 นาทีค่ะ
งานเล่นมนต์ เล่นเวทย์อิฉันไม่พลาดค่ะ ไหว้ขอก่อนเลยค่ะ ขอให้เดินทางปลอดภัยนะเจ้าค่ะ สาธุๆๆๆ
 


ถ่ายรูปเสร็จไปต่อกันที่เกาะไข่ค่ะ

เสียใจเจ้าค่ะ ไม่มีเวลาแล้ว ไม่ได้ขึ้นไปถ่ายรูปเจ้าค่ะ ได้แค่ถ่ายรูปอยู่แค่ตรงนี้เจ้าค่ะ
มาถึงหลีเป๊ะแล้วเจ้าค่ะ รอต่อเรือไปที่หาด อัตราค่าเข้าสำหรับชาวต่างชาติ
อัตราค่าเข้าสำหรับคนไทย
มีเรื่องเล่าให้ฟังเจ้าค่ะ พอดีนั่งเรือมาพร้อมฝรั่งคนหนึ่งนางคงอยู่เมืองไทยมาสักพักเพราะนางพูดบางคำพอได้ นางคิดว่าคนไทยโกงไปซะทุกอย่าง ตอนที่อยู่ตะรุเตานางบอกให้คนอื่นๆ อย่าขึ้นไปเลย เสีย 200 บาท เดี๋ยวก็ต้องมาเสียตรงนี้อีก นางว่ามันไม่สมเหตุสมผลที่จะเสีย แต่คือค่าเข้าอุทธยานมันเสียต่อวันครั้งเดียวเข้าได้ทุกเกาะไง เสียตรงนั้นก็ไม่ต้องมาเสียตรงนี้ไง นางทำท่าทรนงมากว่าป้องกันไม่ให้คนอื่นโดนคนไทยหลอก แต่คืออิฉันฟังออกแต่พูดไม่เป็นไง... อิฉันเสียใจ พอมาถึงที่ท่านี้ นางจะไปหาดซันไรซ์ นางก็คิดว่าจะถูกโกงอีก เจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าจะไปซันไรซ์ต้องเสีย 50 บาท เพราะนางไม่ได้มากับทัวร์ไง นางเห็นคนอื่นที่ขึ้นมากับทัวร์ไม่ต้องจ่าย นางก็คิดว่าจะโดนโกง สุดท้ายนางมาเรือลำเดียวกับเราเพื่อตัดปัญหา แล้วยอมลากกระเป๋าเดินไป คือสุดท้ายนางเป็นคนที่โกงเองไง ไม่ยอมจ่ายค่าเรือไง... เพลีย

TAXI BOAT จะไปไหนบอกมาเลย... จอดกันเป็นระเบียบมาก

น้ำใสจัง ^^

ถึงเกาะหลีเป๊ะแล้ว เดินทางเข้าที่พักเจ้าค่ะ
วารินทร์ รีสอร์ท
พักที่นี่เจ้าค่ะ รวมมาในราคาทัวร์แล้ว ทัวร์มีให้เลือกหลายที่ ของเราเลือกที่นี่ ราคากลางๆ แต่สะดวก สบาย ใกล้หาด ใกล้ถนนคนเดิน
ด้านหน้าจะเป็นร้านอาหารที่พักจะอยู่ด้านหลังค่ะ พวกอิฉันนอนเป็นแบบ Deluxe นะเจ้าคะ
ที่พักของคณะเรา 8 คน นอนหลังละ 2 คนค่ะ
ในห้องน้ำมีไดร์เป่าผม เครื่องทำน้ำอุ่น มีที่ตากผ้าต่อกับห้องน้ำมิดชิดเจ้าค่ะ
อาหารมื้อแรกกินที่รีสอร์ทเจ้าค่ะ หิวมาก รสชาติโอเคค่ะ ^^

เดินเล่นชมพระอาทิตย์ตกยามเย็นที่หาดซันเซ็ท พระอาทิตย์ตกที่นี่ได้ยินเสียงล่ำลือว่าสวยมาก แล้วก็สวยจริงๆ แต่ละวันสีจะไม่เหมือนกันเลย และอันนี้เป็นของวันแรก



น้ำลงเลยเห็นปะการังรังผึ้งแบบใกล้ๆ

"ปะการังรังผึ้ง"
ไม่ได้โดดเหมือนมาไม่ถึง ขอสักหน่อย ฮ่าๆๆ
ได้เวลาทานมื้อเย็นค่ะ กุ้งทอดที่นี่ชุบแป้ง ทั้งตัว ทั้งเปลือกกินลำบากหน่อยแต่อร่อยดี อิฉันชอบ ^^
ส่วนอันนี้เป็นบุฟเฟ่ต์อาหารเช้าที่โรงแรม พอดีนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ถ่ายเลยรีบๆ ถ่ายเก็บไว้










ถ่ายตอนสายอาหารอาจจะดูร่อยหรอไปบ้าง อ่อ... ร้านนี้เป็นอิสลามไม่มีเมนูที่ทำจากเนื้อหมูนะเจ้าคะ อาหารกล่องก็จะสั่งจากที่นี่เหมือนกันเจ้าค่ะ หลักๆ ก็จะเป็นแบบนี้มีวันนึง เป็นไก่ทอดแทนผัดหมี่

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOH LIPE WALKING STREET (ถนนคนเดินหลีเป๊ะ)
ที่พักจะอยู่ใกล้ๆ ทางเข้าถนนคนเดินเลยเดินสำรวจมันทุกคืนเลย ถนนคนเดินที่นี่ก็จะเต็มไปด้วยร้านค้า ร้านอาหาร ที่พักทั้ง 2 ข้างทาง ส่วนมากก็จะรองรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ และหลายร้านที่คนต่างชาติเป็นเจ้าของกิจการเอง เดี๋ยวนะเจ้าคะ นี่อิฉันอยู่เมืองไทยรึเปล่าเจ้าคะ??? เวลาเปิดจริงๆ คือ 6 โมงเย็น ถึงเที่ยงคืน วันแรกเลยขอเดินสำรวจตั้งแต่หัววันเลย




ร้านแรกที่ขอตรงดิ่งเข้าชิม "เตอร์บิลัง" ต้นตำหรับโรตีชาชัก

เมนูเครื่องดื่ม อิฉันสั่ง "กาแฟโบราณเย็นชัก" เจ้าคะ

เมนูโรตี โรตีกรอบ นี่คือแบบบางกรอบ อร่อยดีเจ้าค่ะ
"กาแฟโบราณเย็นชัก" ร้านดัง เตอร์บิลังแห่งเกาะหลีเป๊ะ
ร้านขายเสื้อผ้าราคาบางร้านก็ไม่ต่างจากซื้อในเมืองเท่าไหร่นะเจ้าคะ

ที่นี่ร้านขายยา และ คลีนิคจะมีหลายที่เลย

อาหารอีกอย่างที่เป็นโลโก้ของ Walking Street

สัญลักษณ์แห่งความรุ่งเรือง ฮ่าๆๆ ราคาแพงกว่าในเมืองแตกต่างกันไปแล้วแต่ตัวสินค้านะเจ้าคะส่วนมากก็เหมือนบวกไปอีกครึ่งหนึ่ง




ร้านนี้มีเมูโรตีเป็นร้อยเมนู แต่พี่ไม่โอเคอ่ะ ชงโกโก้ให้พี่ไม่ละลายอ่ะ ฮ่าๆๆ แอบโกรธ

คลีนิคเยอะจริงๆ

แอบถามพี่ไกด์มา พี่ไกด์บอกถ้าเป็นอาหารฝรั่งต้องมาร้านนี้
ทางหนี ทีไล่...

ถ้าไม่นับว่ามีงานก่อสร้างข้างๆ ร้านนี้บรรยากาศดีน่านั่งมาก ราคาอาหารก็ไม่แพงมากด้วย

อิฉันอยากลองมาก แต่ร้านปิดจนถึงวันที่อิฉันกลับ ขอบคุณมากกก

Bloom Cafe ร้านน่ารัก น่านั่งมาก
ใครสนใจนั่งรถพ่วงรอบเกาะ เชิญค่ะ ^^
KOH LIPE DIVING เจ้านี้ดูใหญ่สุดละ มีเรือพาดำน้ำลำใหญ่โต ฝรั่งดูแล ที่ทั้งคอร์สเรียน อุปกรณ์ และทริปดำน้ำทั้งกลางวัน กลางคืน


ร้านนี้มีโฆษณาตามเรือ SPEED BOAT ราคาแอบสูงนิดหน่อย แต่เมนูดูดีทีเดียว

Guest House ที่นี่น่ารัก มีไอศครีมกับขนมเค้กขายด้วย

ร้านค้าเคลื่อนที่ก็มา

อุปกรณ์ดำน้ำ เสื้อผ้า มีให้เลือกหลายร้าน หลายเกรด แต่ราคาจะเท่ากันหมดเลย

บรรยากาศยามค่ำคืน
"ร้านรักษ์เล" ร้านดังของเกาะหลีเป๊ะเจ้าค่ะ เห็นพี่ไกด์แกว่าอย่างนั้น มื้อเย็นอีก 2 วัน ไกด์ก็พาพวกเราก็มากินที่ร้านนี้ อ่อ... เห็นว่าร้านรักเล กับร้านคนเล เป็นร้านพี่น้องกัน แต่ร้านรักเลคนจะเยอะมาก คืนวันศุกร์ทัวร์ลงเต็มทั้งร้านเลย ดีนะที่มาวันธรรมดา
หน้าร้านจะมีอาหารทะเลสดๆ ให้เลือกค่ะ
กุ้ง หอย ปู ปลา น่ากินไปหมดเลย
จัดไว้เป็นเซตก็มีนะเจ้าคะ
วันธรรมดาลูกค้ายังเยอะเลย

อันนี้คืออาหารของมื้อแรกที่ร้านรักเลที่ทัวร์จัดให้ น่าจะด้วยความที่ร้านนี้รับทัวร์เยอะ เพื่อความรวดเร็วเขาก็จะทำเตรียมไว้ อาหารบางจานเลยจะไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่ แต่รสชาติก็ยังโอเคอยู่... ส่วนเรื่องความสดอันนี้ไม่ต้องห่วง





จานพิเศษของอิฉัน ไม่ผ่านอย่างแรงนะเจ้าคะ น้ำมันมาเต็มมาก ไม่ไหวๆ
ของหวานของทุกมื้อจะเป็นสัปปะรดและแตงโมนะเจ้าคะ
อันนี้คือมื้อเย็นของคืนสุดท้ายก่อนกลับ


น้องปูตามจำนวนคน








ร้านขายของเก๋ที่ถนนคนเดิน ชอบร้านดีสะดุดตามาก ราคาก็ไม่ได้แพงมากนะ คือปกติพวกหินสี เครื่องประดับอิฉันก็ซื้ออยู่ราคาพอๆ กับที่ร้าน เอ๊ะ! หรืออิฉันซื้อแพงเจ้าคะ
ร้านนมัสเต ขายเครื่องประดับ ออกแนวความเชื่อ พวกหินสี ดรีมแคชเชอร์ เรียกชื่อแนวนี้ไม่ถูกเจ้าค่ะ


ร้านนี้น่ากินมาก บุฟเฟ่ อาหารทะเล ถ้าใครชอบเพลงยุค 70-80 ร้านนี้เจ๋งเลยเจ้าค่ะ
ไลน์บุฟเฟ่ต์ของร้านนี้ ข้างๆ มีพนักงานเผากุ้ง เผาปูให้นะเจ้าคะ
ขอเรียกมันว่าโดนัทจิ้มชอคโกแลตแล้วกันนะ ก็อร่อยดี แต่มันไม่ถึงกับชูโรสที่เคยกินเท่าไหร่
แวะมากินโรตีร้านเตอร์บิลัง
สั่งโรตีชอคโกแลต ถามว่าที่วาดไปตอนกินเห็นไหม ก็ไม่นิ... คนทำนางคงแอบมุ้งมิ้ง
แผนกทอดโรตี
ไหนล่ะกระต่าย??? ฮ่าๆๆ
สั่งชาชักมากินคู่กัน
ของคุณน้องอิฉันสั่งไส้กล้วย
NEXT : เมื่อฉันไปเที่ยวหลีเป๊ะ ทั้งที่กลัวจมน้ำจะตาย [SEA ME 1ST TIME] : PART 2 สวัสดีโลกใต้น้ำ ^^

0 Comments